płk dypl. Władysław Sujecki
dowódca 13pz (jako ppłk dypl.) : 1969 do 1974 r.
Urodził się 30.09.1928 r. w miejscowości Topola Królewska. Jako dziesięciolatek był wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Kilkakrotnie podejmował próby ucieczki, co udało mu się za trzecim razem. Po powrocie do kraju i leczeniu szpitalnym w r. 1947 wstąpił do służby w Wojskach Ochrony Pogranicza w Zgorzelcu. W trakcie pełnienia służby w drodze wyróżnienia został skierowany do oficerskiej szkoły piechoty. Po jej ukończeniu obejmuje stanowisko d-cy kompanii a następnie batalionu w 13 Pułku Zmechanizowanym w Kożuchowie. Po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego pełnił początkowo obowiązki z-cy ds. liniowych tego pułku, następnie do 1974 roku - w stopniu podpułkownika - dowodził pułkiem. W tym samym roku przyjął obowiązki na stanowisku z-cy dowódcy ds. liniowych 11 Dywizji Pancernej w Żaganiu. Był wytrawnym, doświadczonym szkoleniowcem uczestniczącym we współkierowaniu w poważnych ćwiczeniach taktycznych: pułkowych i dywizyjnych połączonych ze strzelaniami bojowymi czołgów, artylerii samobieżnej, rakietowej, uderzeniami lotnictwa i śmigłowców. Organizował i realizował wiele przedsięwzięć szkoleniowych, w tym kursy dla Kierowniczej Kadry Wojska Polskiego. W dużej mierze przyczynił się do sformułowania powiedzenia „ŻAGAŃ STOLICĄ WOJSKA POLSKIEGO”, co do dzisiaj jest pamiętane przez żołnierzy. W codziennej pracy-służbie najwięcej czasu poświęcał dowódcom od plutonu do pułku. Często był współtwórcą ich sukcesów. Wielu z tych oficerów dosłużyło się stopni generalskich. Z pewnością pamiętają oni o zasługach Pułkownika SUJECKIEGO, zwanego także „Żagańskim Marszałkiem Polnym”.
Do rezerwy odszedł po 39 latach nieprzerwanej służby wojskowej i wstąpił w szeregi Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, którego członkiek pozostawał do swoich ostatnich dni.
Zmarł w dniu 01.06.2008 r. i jest pochowany na cmentarzu komunalnym w Żaganiu.
Za wzorowe pełnienie służby żołnierskiej w okresie pokoju był wielokrotnie odznaczany, w tym: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – Polonia Restituta, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym, Srebrnym, Brązowym medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Złotym Srebrnym medalem za Zasługi dla Obronności Kraju i odznaczeniami resortowymi. W 1977 i 1985 dwukrotnie został wpisany do Księgi zasłużonych dla SOW.
Źródła:
Forum "VOX MILITARIS", http://www.promilito.fora.pl/ostatnie-pozegnania,15/odszedl-z-naszych-szeregow,191.html
Głos Weterana i Rezerwisty, wrzesień 2008, s. 23
